در مقالههای قبل، راجع به لزوم بودجهبندی و پسانداز صحبت کردیم. توصیهها و راهکارهایی برای پسانداز در دستههای مختلف ارائه دادیم (در رابطه با این موضوع مجموعه مقاله نکات کلیدی راجع به پسانداز را مطالعه کنید) اما با وجود همهی این راهکارها، همچنان این احتمال وجود دارد که برنامهریزی جهت پسانداز کردن(برای عدهای) دشوار به نظر برسد. شما با اجرایی کردن نکاتی که در ادامه به آن اشاره میکنیم، میتوانید اولین برنامهی خود جهت پسانداز و بودجهبندی را داشته باشید. خرج کردنِ هدفمند شما را در رسیدن به اهداف مالی و پسانداز یاری میکند.
یک برنامهی بودجهبندی و پسانداز باید شامل تمام درآمد و هزینههای شما باشد. باید تمام پولی که وارد میشود، بیرون میرود و صرف پسانداز میشود را تجزیه کند. همچنین شما باید اهداف مالی خود را در برنامهی پسانداز و بودجهبندی خود لحاظ کنید.
1_ ارزیابی هزینههای اخیر
اولین گامی که باید بردارید، ارزیابی مخارج گذشته است. مخارج خود طی سه تا شش ماه گذشته را حساب کنید و میانگین آن را به دست آورید. با این کار هزینهی تقریبی یک ماه خود را بدست آوردهاید. اکنون شما میدانید بدون داشتن برنامهی پسانداز و بودجهبندی چقدر خرج میکردید. با وجود این اطلاعات، میتوانید به راحتی خرجهای اضافه و نابهجا را شناسایی کرده و به دنبال آن هزینههای خود را کنترل کنید.
2_ دسته بندی هزینهها برای پسانداز
گام دوم، ایجاد دستهبندیهای مخارج است. شما در طول ماه برای خوراک، پوشاک، تفریح و…. هزینه میکنید. شما میتوانید هزینهی مواد غذایی و رستوران را در دستهی “غذا” جای دهید. ممکن است رستوران رفتن برای یک فرد نوعی سرگرمی محسوب شود، بنابراین باید در دستهی “تفریح” قرار بگیرد. هر کس بنا به سبک زندگی خود ممکن است دستههای منحصر به فرد خود را داشته باشد. مثلا دستهی “خانه” برای یک فرد میتواند شامل هزینههای آب، برق، اجاره و….شود، در حالی که فردی دیگر ممکن است هزینهی اجاره نداشته باشد یا در خانههای سازمانی زندگی کند که آب و برق رایگان است. رفتن به باشگاه ممکن است برای یک ورزشکار نیاز باشد و برای فرد دیگر تحت عنوان سرگرمی قرار گیرد.
تمامی دستههایی که به ذهنتان میرسد را بنویسید و مواردی که در آن دسته قرار میگیرد را جلوی آن یادداشت کنید. با وجود این دستهبندیها، تمام هزینهها شناسایی و کنترل میشوند. میزان مبلغ حدودی که هر دسته به آن نیاز دارد را بنویسید. (با خواندن مجموعه مقاله نکات کلیدی پسانداز، میآموزید که چگونه هزینههای هر دسته را پسانداز کنید)
دستههای رایج عبارتند از:
- هزینه های خانه
- پرداخت وام
- رستوران
- مواد غذایی
- حمل و نقل
- مراقبتهای بهداشتی
- فرزندان
- هدایا و کمکهای مالی
- سرگرمی
اگر دستهای دیگر به ذهنتان میرسد حتما با ما به اشتراک بگذارید.
دقت داشته باشید که بر اساس سبک زندگی، هزینههای ثابت و متغیر خود را پیشبینی کنید. (هزینههای ثابت نوسان ندارند مانند اجاره خانه. هزینههای متغیر دائما در نوسان هستند مانند پوشاک و هدایا.) این مدل از هزینهها تاثیر زیادی بر بودجهبندی شما دارند. در قسمت هزینههای متغیر میتوانید برنامههای بیشتری برای پایین آوردن هزینهها و پسانداز داشته باشید.
3_ نیازها، خواستهها، پسانداز
در گام سوم، هزینههای خود را به سه دستهی نیازها، خواستهها و پسانداز تقسیم کنید.
نیازها: تمام هزینههای یک فرد بزرگسال که نمیتوان ازآنها فرار کرد. این هزینهها شامل خوراک، پوشاک، مسکن، وام، اجاره و….و دیگر چیزهایی که برای بقا و نفس کشیدن نیاز دارد.
خواسته: خواستهها در واقع خرجهای سرگرم کنند هستند. مثل رستوران، اشتراک یک سایت اکران فیلم و…افراد هنگام خرج کردن برای چیزهایی مانند سفر، کتاب، فیلم و … لذت میبرند و احساس خوشبختی میکنند. پیشنهاد میشود در این دسته به اندازهی کافی پول در نظر بگیرید تا برای آنچه به شما احساس لذت و خوشبختی میدهد هزینه کنید، اما نه به اندازهای که در هر زمان و مکان که بخواهید خرج کنید.
هشدار: سعی نکنید برای پسانداز کردن یا مدیریت مالی این قسمت را حذف کنید.
.
همهی مواردی که در بالا ذکر شد را قدم به قدم بر روی کاغذ یادداشت کنید و سعی کنید آنها را اجرا کنید. احتمال این که چند ماه اول هزینهها از دست شما در برود زیاد است، بنابراین صبور باشید تا به آرامی از برنامهی خود جواب بگیرید.
همچنین یکی از روشهای راحت دیگر، استفاده از روش 50/30/20 است. این روش یک دستورالعمل تقریبی است که به شما کمک میکند تا برنامهی پسانداز و بودجهبندی مناسبی داشته باشید. این روش توسط الیزابت وارن و دخترش آملیا وارن تیاگی رایج شد. در این روش شما 50 درصد از درآمد خود را به نیازها، 30 درصد را به خواستهها و 20 درصد را به پسانداز اختصاص میدهید. (توجه داشته باشید که این فقط یک روش آسان و سریع برای برنامهریزی است و هزینههای شما را به شکل دقیق ردیابی نمیکند.)
خوب است بدانید که شما میتوانید درصدها را با توجه به زندگی شخصی خود تغییر دهید و این روش را با شرایط خود تطبیق دهید.
روش دیگری هم به نام 80/20 وجود دارد که در آن 80 درصد از درآمدتان را به هزینههای جاری و 20 درصد آن را به پسانداز اختصاص میدهید.
سخن پایانی
اگر کنترل کردن مخارج در ابتدای کار برای شما سخت است، میتوانید برای هر دسته پاکتی را در نظر بگیرید و هزینهی هر کدام را به شکل پول نقد درون پاکتها قرار دهید. وقتی پول خود را نقد میکنید، قبل از خرج کردن فرصت بیشتری برای فکر کردن دارید و بیشتر به پولی که میخواهید خرج کنید فکر میکنید.
خوب است در انتهای هر ماه با توجه به عملکردتان، به خود نمره دهید و به مرور سعی کنید نمرهی بالاتری دریافت کنید.
در نهایت ممکن است فکر کنید که 20 درصد مبلغ کمی است که به حساب پسانداز خود اختصاص میدهید. برای بیشتر شدن این مبلغ میتوانید در یک صندوق پسانداز عضو شوید و پسانداز گروهی داشته باشید. در این صورت هنگام نیاز میتوانید از این صندوق وام دریافت کنید. سعی کنید مبلغ حساب پسانداز یا صندوق اضطراری خود را به اندازهی سه الی شش ماه آیندهی خود نگه دارید. شما میتوانید با استفاده از نرمافزار همیان، اولین صندوق پسانداز دوستانه خود را راه اندازی کنید و با فرستادن این مقاله برای دوستان خود، آنها را به عضویت در این صندوق دعوت کنید.
حتما نتیجهی برنامهریزی خود را با ما به اشتراک بگذارید. توصیههای این مقاله برای شما کارساز بود؟
ارسال پاسخ